W związku z wejściem w życie od 1 maja 2016 r. zmodernizowanych unijnych przepisów celnych i mając na uwadze ułatwienie przedsiębiorcom korzystania z pozwolenia na uproszczone określanie elementów wartości celnej (ceny faktycznie zapłaconej lub należnej, kosztów dodawanych do ceny faktycznie zapłaconej lub należnej oraz kosztów niewliczanych do wartości celnej), o którym mowa w art. 73 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. U.  UE L Nr 269 z  10.10.2013 r. z późn. zm.) i art. 71 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015 r. z późn. zm.) Departament Ceł w Ministerstwie Finansów przygotował wytyczne w zakresie stosowania ww. przepisów.
Uproszczenie to może mieć zastosowanie w tych przypadkach, w których w chwili powstania długu celnego, zgłaszający nie dysponuje danymi niezbędnymi do ustalenia wartości celnej sprowadzanych towarów (np. kwota stanowiąca opłaty licencyjne będzie znana dopiero po odsprzedaży towarów, dla których ustalana jest wartość celna), a jednocześnie niewskazane jest korzystanie z instytucji zgłoszenia uproszczonego, ponieważ wiązałoby się to z poniesieniem nieproporcjonalnych kosztów administracyjnych (np. konieczność przedkładania wielu zgłoszeń uzupełniających). W przypadku korzystania przez zgłaszającego
z uproszczonego sposobu ustalania elementów formułujących wartość celną, zadeklarowanej wartości celnej nie uważa się za wartość prowizoryczną i nie ma konieczności przedkładania organom celnym zgłoszeń uzupełniających.
Wnioski o wydanie pozwolenia na uproszczone określanie elementów wartości celnej składa się za pośrednictwem elektronicznego unijnego systemu decyzji celnych w ramach unijnego kodeksu celnego (platforma CDS) niezależnie od tego czy pozwolenie to ma być stosowane tylko w Polsce czy także w innych państwach członkowskich UE.