Zwolnienia nie stosuje się do:
• napojów alkoholowych;
• tytoniu i wyrobów tytoniowych;
• handlowych środków transportu;
• przedmiotów wykorzystywanych do wykonywania rzemiosła lub zawodu, innych niż przenośne instrumenty i sprzęt potrzebny do wykonywania tych zajęć.

Mienie osobiste może zostać dopuszczone do obrotu w kilku oddzielnych partiach w okresie 12 miesięcy od daty ustalenia przez osobę zainteresowaną miejsca zamieszkania na obszarze celnym Wspólnoty.

Zwolnienie rzeczy przywożonych w ramach tzw. mienia przesiedlenia udzielane jest pod warunkiem ich nieodstępowania przez okres 12 miesięcy od dnia dopuszczenia do obrotu, a w przypadku naruszenia tego warunku powstaje obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych według stawek obowiązujących w dniu tego odstąpienia oraz według rodzaju rzeczy i wartości celnej ustalonej lub przyjętej w tym dniu przez organ celny.

Przepisy prawa celnego nie przewidują możliwości wyłączenia określonych grup osób z obowiązku spełnienia warunku używania, w poprzednim miejscu zamieszkania, pojazdu samochodowego wchodzącego w skład mienia przesiedlenia, przez okres co najmniej sześciu miesięcy przed datą opuszczenia przez osobę przesiedlającą się miejsca zamieszkania w państwie trzecim, ani też nie przewidują takiej możliwości w przypadku przywozu pojazdu samochodowego, którego warunki konstrukcyjne uniemożliwiają jego rejestrację w Polsce.

Przepisy te nie uprawniają również do zwolnienia osoby przesiedlającej się z obowiązku sześciomiesięcznego używania pojazdu samochodowego w sytuacji, w której pojazd podlega ograniczeniom rejestracji w kraju poprzedniego zamieszkania.
Przepisy prawa celnego nie stanowią więc uprawnienia dla osób, które zamieszkiwały, pracowały bądź pełniły służbę w państwie trzecim, do przywozu bez cła nowozakupionych lub nabytych w tzw. "drodze powrotnej" samochodów.

Katalog możliwych dowodów potwierdzających spełnienie przesłanek do zastosowania zwolnienia z należności celnych przywozowych towarów stanowiących mienie osobiste jest otwarty, gdyż przepisy o zwolnieniach celnych nie precyzują jakie dowody powinny być przez organ celny uznawane, a jakie nie. Podstawą stosowania zwolnień z należności celnych przywozowych rzeczy wchodzących w skład mienia przesiedlenia są wszelkie dokumenty i dowody przedłożone organowi celnemu przez wnioskującego o zwolnienie celne, o ile świadczą o spełnieniu przesłanek do udzielenia tego zwolnienia.

W celu udokumentowania okresu zwykłego zamieszkiwania poza Unią Europejską osoba przesiedlającą się z kraju trzeciego może więc przedłożyć organowi celnemu wszelkie inne wiarygodne dokumenty i dowody potwierdzające ten fakt. Natomiast w przypadku prywatnych środków transportu, jednym z dowodów potwierdzających użytkowanie przez osobę przesiedlającą się pojazdu w poprzednim miejscu zamieszkania przez ww. sześciomiesięczny okres jest dowód rejestracyjny pojazdu wystawiony na nazwisko tej osoby. Jednakże w sytuacji, w której w kraju poprzedniego zamieszkania osoby przesiedlającej się nie jest wymagana rejestracja pojazdu, brak podstaw do żądania przedłożenia organom celnym takiego dokumentu, niemniej jednak osoba wnioskująca o zwolnienie z należności celnych przywozowych takiego pojazdu powinna przedstawić inny dowód potwierdzający jego używanie przez wymagany okres.