W świetle przepisów dyrektywy Rady 2011/64/UE z dnia 21 czerwca 2011 r. w sprawie struktury oraz stawek akcyzy stosowanych do wyrobów tytoniowych (Dz. Urz. UE L z 2011 r. Nr 176, str. 24) oraz ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym - skład i przeznaczenie tzw. Hawajskiego Tytoniu i podobnych do niego wyrobów nie ma decydującego znaczenia przy ocenie czy wyroby te są tytoniem do palenia. 

Zgodnie z art. 98 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5 tego artykułu, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Nie traktuje się jednak jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Analogiczne postanowienia zawarte są w art. 2 ust. 2 dyrektywy 2011/64/UE.
W związku z powyższym, jeżeli „Hawajski Tytoń" albo podobny wyrób nadaje się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego, tzn. spełnia kryteria określone w art. 98 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym – to jest tytoniem do palenia, nawet jeżeli składa się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń i nie jest przeznaczony do palenia. Taką interpretację przepisów ustawy o podatku akcyzowym potwierdził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 26 września 2013 r. Sygn. akt V SA/Wa 2604/12 w sprawie dotyczącej tzw. masy aromatycznej. W wyroku tym WSA stwierdził, że w świetle postanowień art. 98 ustawy o podatku akcyzowym zawartość tytoniu w „masie aromatycznej" nie jest kluczowa dla zakwalifikowania jej jako wyrób tytoniowy, ponieważ przepisy o proporcjach zawartości tytoniu w produkcie milczą. Natomiast decydującą w tym zakresie cechą wyrobu, skutkującą objęciem go podatkiem akcyzowym, będzie możliwość użycia masy aromatycznej do palenia, bez konieczności jej dalszego przetworzenia.
Jedynie w przypadku, gdyby „Hawajski Tytoń" lub podobny wyrób nie zawierał tytoniu i był wykorzystywany wyłącznie w celach medycznych tzn. zawierał w swoim składzie substancje, których spalanie i wdychanie powoduje naukowo udowodnione skutki medyczne o charakterze leczniczym lub zapobiegawczym - nie byłby tytoniem do palenia.
W zakresie znaczenia sformułowania „produkt, który nie zawiera tytoniu i jest wykorzystywany wyłącznie w celach medycznych" wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w wyroku z dnia 30 marca 2006 r. wydanym w sprawie C-495/04. Postępowanie w przedmiotowej sprawie dotyczyło poboru podatku akcyzowego od tzw. papierosów ziołowych, tj. papierosów niezawierających tytoniu, składających się z ziół. Z wyroku TSUE wynika, że do uznania papierosów ziołowych za „produkt, który nie zawiera tytoniu i jest wykorzystywany wyłącznie w celach medycznych" produkty te musiałyby zawierać w swoim składzie substancje, których spalanie i wdychanie powoduje naukowo udowodnione skutki medyczne o charakterze leczniczym lub zapobiegawczym.