Odliczeniu od przychodów podlegają wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb  wynikających z niepełnosprawności.

Ulga przysługuje osobom niepełnosprawnym bądź podatnikom mającym na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, których dochód (tj. dochód osób będących na utrzymaniu) nie przekracza w roku podatkowym dwunastokrotności renty socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów tych nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, oraz zasiłku pielęgnacyjnego.

Odliczenie nie dotyczy wydatków, które zostały:

a)  sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,

b) zwrócone w jakiejkolwiek formie,

c) odliczone od dochodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z ww. funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się kwotę faktycznie poniesionego wydatku.

Dokumentem potwierdzającym dokonanie wydatku jest każdy dokument stwierdzający wysokość poniesionego wydatku.

Odliczeń dokonuje się:

• w trakcie roku podatkowego przy obliczaniu miesięcznego (kwartalnego) ryczałtu,

• po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu podatkowym PIT‑28.

Z uwagi na warunki skorzystania z ulgi należy zapoznać się z treścią przepisów, o których mowa w podstawie prawnej lub z broszurą informacyjną „Ulga rehabilitacyjna".

Podstawa prawna: art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych