Zgłoszenie celne - informacje dla podróżnych
Tą formą zgłoszenia celnego mogą zostać objęte:
1) w procedurze dopuszczenia do obrotu na obszarze celnym UE, bez obowiązku ich powrotnego wywozu -towary znajdujące się w bagażu osobistym podróżnego, pozbawione charakteru handlowego, wobec których zastosowanie ma zwolnienie z należności celnych i podatkowych;
Przez bagaż osobisty, o którym mowa wyżej, rozumie się cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym, wjeżdżając na terytorium kraju, jak również bagaż, który przedstawi on później organom celnym, pod warunkiem przedstawienia dowodu, że bagaż ten był zarejestrowany jako bagaż towarzyszący w momencie wyruszenia w podróż przez przedsiębiorstwo, które było odpowiedzialne za jego przewóz. Bagaż osobisty obejmuje paliwo znajdujące się w standardowym zbiorniku dowolnego pojazdu silnikowego oraz paliwo znajdujące się w przenośnym kanistrze, którego ilość nie przekracza 10 litrów.
Jeżeli podróżny posiada w swoim bagażu osobistym rzeczy, które nie podlegają zwolnieniu z należności celnych przywozowych (np. przekraczające dozwoloną wartość), to powinien on ustnie zgłosić te towary funkcjonariuszowi celnemu, który wystawi „Dokument Potwierdzający Dokonanie Zgłoszenia Celnego", w którym obliczy należności celne i podatkowe dotyczące przywożonego towaru, które muszą być uiszczone.
2) w procedurze odprawy czasowej, z obowiązkiem ich powrotnego wywozu z obszaru celnego UE- inne przedmioty osobistego użytku przywożone przez podróżnego do czasowego wykorzystania oraz środki transportu zarejestrowane poza obszarem celnym UE i przywożone na czas określony albo zarejestrowane na obszarze celnym UE i powrotnie przywożone, podlegające zwolnieniu z należności celnych i podatkowych.
Jako przedmioty osobistego użytku należy rozumieć wszystkie przedmioty, nowe lub używane, których podróżny może potrzebować z uzasadnionych powodów do osobistego użytku podczas podroży, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności podroży (ubrania, artykuły toaletowe, biżuteria osobista, przenośne telewizory, przenośne odbiorniki radiowe i komputery osobiste, aparaty fotograficzne i kamery filmowe wraz z uzasadnioną ilością filmów i akcesoriów, przenośne instrumenty muzyczne, itp.), ale wyłączając wszelkie towary przywożone w celach handlowych. Przedmioty osobistego użytku podróżny musi mieć na sobie lub w swoim bagażu (towarzyszącym lub nie).
W przypadku czasowego przywozu towarów (także przedmiotów osobistego użytku) na obszar celny UE istnieje obowiązek ich powrotnego wywozu z obszaru celnego UE przy wyjeździe podróżnego, który te przedmioty przywiózł.
Uwaga!Przywóz towarów przez podróżnych przyjeżdżających spoza UE, ale również przywóz niektórych towarów do Polski z innych państw członkowskich UE, podlega ograniczeniom i zakazom. W przypadku zakazów i ograniczeń nie jest możliwe dokonanie zgłoszenia celnego w ww. formie.
Poza ww. najprostszą formą, stosowane są również inne formy zgłoszenia celnego: zgłoszenie elektroniczne przesyłane do systemów celnych, zgłoszenie pisemne (dokument SAD, karnet ATA w odprawie czasowej) oraz zgłoszenie ustne, które w procedurze odprawy czasowej wiąże się z obowiązkiem złożenia dodatkowego dokumentu. Te formy zgłoszeń stosowane są zarówno przez osoby fizyczne, jak i przedsiębiorców, w obrocie towarami w celach handlowych oraz niehandlowych
Podstawa prawna:
- Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (link otwiera nowe okno w innym serwisie). (Dz.Urz. UE L343 z 29.12.2015, str.558, z późn.zm.), zwane „rozporządzeniem wykonawczym";
- Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (link otwiera nowe okno w innym serwisie). (Dz.Urz. UE L343 z 29.12.2015 r., str.1, z późn.zm.), zwane „rozporządzeniem delegowanym"